Šestoro umrlo od groznice Zapadnog Nila

Oboljevanja su prijavljena u Braničevskom (jedan), Moravičkom (jedan), Zlatiborskom (jedan), Pomoravskom (jedan), Severnobanatskom (jedan), Podunavskom (tri), Sremskom (četiri), Srednjebanatskom (sedam), Južnobačkom (10), Šumadijskom (10) i Južnobanatskom (12) okrugu, kao i na teritoriji grada Beograda (30).

Od ukupno šest smrtnih ishoda koji se mogu dovesti u vezu sa tim oboljenjem, dva su registrovana na teritoriji Srednjebanatskog okruga i po jedan na području Južnobačkog, Šumadijskog, Pomoravskog i grada Beograda.

Groznica Zapadnog Nila je sezonsko oboljenje, odnosno oboljenje koje je najviše zastupljeno u periodu najveće aktivnosti vektora – komaraca. Za naše geografsko područje karakteristično je da vektori postaju aktivni u proleće, (mart/april), a period njihove intenzivne aktivnosti je od kraja maja do septembra.

Sezona transmisije virusa Zapadnog Nila u Srbiji uobičajeno traje od juna do novembra meseca. U Srbiji intenzivni nadzor nad Groznicom Zapadnog Nila u humanoj populaciji sprovodi se u sezoni transmisije virusa od juna do prve polovine novembra meseca, a pasivni nadzor nad tim oboljenjem u ostalom periodu godine.

Imajući u vidu iskustva kako okolnih tako i naše zemlje, prvi oboleli se registruju uglavnom u drugoj polovini jula meseca, a najveći broj slučajeva se prijavljuje tokom avgusta meseca, istakanuto je u Institutu „Batut“.

Groznica Zapadnog Nila (GZN) prisutna je na pojedinim područjima Evrope još od 60-ih godina prošlog veka, a sporadični slučajevi i manje epidemije u humanoj populaciji registrovani su u nekoliko zemalja istočne i južne Evrope tokom poslednjih 15 godina. Ovo oboljenje se prvenstveno javlja u ruralnim oblastima, ali u humanoj populaciji je krajem prošlog veka registrovano epidemijsko javljanje GZN u urbanim sredinama.

Tokom 2010. godine registrovano je naglo povećanje broja obolelih u humanoj populaciji, kao i pojava ovog oboljenja u nekim zemljama Evrope gde ga ranije nije bilo, te je u zemljama Evropske unije (EU) i susednim zemljama prijavljeno ukupno 340 verovatnih/potvrđenih autohtonih slučajeva, sa 41 smrtnim ishodom.

Infekcija virusom Zapadnog Nila je zvanično prvi put registrovana u humanoj populaciji na teritoriji Srbije krajem jula 2012. godine. U periodu od 2012. do 2021. godine na teritoriji Srbije registrovano je ukupno 1050 slučajeva groznice Zapadnog Nila. U istom periodu beleži se i 101 smrtni ishod koji se može dovesti u vezu sa obolevanjem od groznice Zapadnog Nila.

Tokom sezone nadzora 2021. godine u Srbiji je prijavljeno ukupno 18 slučajeva obolevanja od groznice Zapadnog Nila u humanoj populaciji, a u zemljama EU registrovano je ukupno 139 obolelih.

Groznica Zapadnog Nila je virusno oboljenje koje se prenosi ubodom zaraženog komaraca. Glavni vektor, odnosno prenosilac je Culex pipiens, vrsta komarca koja je odomaćena i kod nas. Glavni rezervoar zaraze su različite vrste ptica, u kojima se virus održava, dok je čovek slučajni, odnosno tzv. slepi domaćin i infekcija virusom Zapadnog Nila se sa njega dalje ne prenosi.

Većina osoba (80%) inficirana virusom Zapadnog Nila nema nikakve simptome i znake bolesti. Kod manjeg procenta zaraženih osoba (približno 20%) simptomi podsećaju na oboljenje slično gripu, sa naglom pojavom povišene telesne temperature, glavoboljom, bolovima u mišićima i zglobovima, umorom, blagim prolaznim osipom i limfadenopatijom. Kod pojedinih osoba (manje od jedna posto) dolazi do nastanka aseptičnog meningitisa ili encefalitisa, odnosno neuroinvazivnog oblika bolesti, koji zahteva hospitalizaciju.

V. C.