Pri kraju obnova nadgrobnog spomenika Josifu Runjaninu
Obnova nadgrobnog spomenika Josifu Runjaninu, na Uspenskom groblju, počela je sredinom novembra, a to je, po rečima zamenika pokrajinskog sekretara za kulturu, javno informisanje i odnose sa verskim zajednicama Gorana Kaurića, rezultat dogovora prdstavnika hrvatske zajednice i gradonačelnika Miloša Vučevića.
Novac za obnovu nadgrobnog spomenika kompozitoru hrvatske himne „Lijepa naša“ obezbedio je Novi Sad, dok je za radove zadužen gradski Zavod za zaštitu spomenika kulture.
Projektom restauracije predviđeno je mehaničko i hemijsko čišćenje spomenika, uklanjanje algi i gljivica, sanacija staze oko opsega, kao i betoniranje nove staze. Oko opsega će biti postavljen mermer, a planirana je i izrada novog nedostajućeg krsta na nadgrobnoj ploči od „plavog toka“, te izrada nove ploče od belog mermera, na poleđini spomenika, sa ispisom i postojećim tekstom, ali i urezivanje nota na gornjem delu spomenika, kao i celokupnog teksta, koji je izbledeo, u pozlati. Sve pukotine će biti popunjene i na ceo spomenik i opseg će biti nanet zaštitni premaz.
Arhitekta Darko Polić, upravnik Fondacije „Spomen dom bana Josipa Jelačića“ u Petrovaradinu, saradnik je u projektu obnove nadgrobnog spomenika Josifu Runjaninu.
Goran Kaurić je za nedeljnik „Hrvatska riječ“ nedavno izjavio da se tim projektom počinju obnavljati obeležja znamenitim osobama značajnim za hrvatsku zajednicu, ne samo u Novom Sadu i Petrovaradinu nego i šire. On je rekao da saradnja hrvatske zajednice u Srbiji i Novog Sada dobro napreduje i daje rezultate.
- Runjanin je most između dva naroda i dve države, a na nama je da nastavimo da promovišemo pozitivne aspekte zajedničke istorije Hrvata i Srba - izjavio je Kaurić za „Hrvatsku riječ“.
Josif Runjanin rođen je 8. decembra 1921. godine u Vinkovcima. Školu je pohađao u Vinkovcima i Sremskim Karlovcima, a nakon toga se odlučio za vojnički poziv, te je kao carski kadet služio u Glini. Našavši se u društvu ilirskih rodoljuba, 1846. godine komponovao je melodiju na tekst pesme Antuna Mihanovića „Horvatska domovina“, u kući Peleš u Glini. Narod i vojnici brzo su prihvatili pesmu, pa je često izvođena po mnogim gostionicama Vojne krajine. Dopala se Josipu Jelačiću, koji je u to vreme takođe bio u Glini, pa ju je dao svom kapelniku Josipu Vendlu, da je prilagodi za marš. Pesma se proširila Hrvatskom tek nakon što ju je preradio kompozitor Vatroslav Lihteneger i 1861. štampao, a tri decenije kasnije izabrana je za hrvatsku himnu.
Kao penzioner, Runjanin je živeo u Novom Sadu, a umro je 2. februara 1878. godine. Njegov grob pronađen je slučajno na Uspenskom groblju, krajem 19. veka, a nagdrobni spomenik otkriven je 12. jula 1924. godine. Pokretači akcije za podizanje spomenika bili su prota Velja Mirosavljević, grkokatolički sveštenik Jovan Hranilović i prof. Franjo Malin. Na spomen-obeležju se nalaze taktovi i tekst prve strofe hrvatske himne. O Runjaninovom grobu i nadgrobnom spomeniku brinulo se Hrvatsko kulturno-prosvetno društvo „Jelačić“ iz Petrovaradina, koje svake godine na dan rođenja poznatog kompozitora na njegovom večnom počivalištu polaže cveće.
S. Aničić Ilić
J. Vukašinović