Naselje Ledinci – svedok burne istorije
Nekoliko puta spaljeno do temelja, naselje Ledinci snažno stoji i ponosi se ožiljcima burne i nemilosrdne istorije, a dom je gostoljubivim meštanima koji su uvek radi da ugoste, pomognu ili usmere svakog znanca i stranca.
U hladu stabala Fruške gore, sa prilikom za osveženje u Ledinačkom jezeru, leto u ovom mestu nije naporno, a kako su Novi i Stari Ledinci atraktivna destinacija za preseljenje, novih komšija za ragovor i kafu ne manjka. Ledinci su i jedno od retkih mesta sa pozitivnim prirodnim priraštajem, što Ledinčani rado ističu.
– Broj ljudi u naseljenim mestima Ledinci i Stari Ledinci primetno raste poslednjih nekoliko godina, pa su samim tim i naša vikend-naselja postala prava naselja sa velikim brojem prijavljenih građana – rekla je odbornica u Skupštini Grada Novog Sada sa teritorije Ledinaca Mirjana Vasilić. – Nekada su u naseljima Brestovi, Provalije, Ševinjak, Bubanja, Klisa, Liparje i Torine svraćali vikendaši, a sada sa tih teritorija imamo veliki broj prijavljenih građana, dok odseljavanja nismo primetili.
– Kroz projekat „Nova mesta – Mikrogranting“ Fondacije “Novi Sad 2021 – Evropska prestonica kulture”, za čija sredstva je aplicirao Savez studenata Univerziteta u Novom Sadu, dobili smo urbani mobilijar koji predstavlja učionicu na otvorenom, sa šahovskim tablama i školskom tablom koju mogu da koriste kako mlađe, tako i starije generacije koje svakodnevno uče decu šahu – rekla je Mirjana Vasilić.
Kako je Vasilić kazala, Ledinci su infrastrukturno opremljeni i nalaze se na 10 kilometara udaljenosti od centra Novog Sada, što privlači one koji razmišljaju o preseljenju.
– Kao naselje smo veoma složni kada postoji nešto što treba da se uradi, a to se najviše vidi po čestim mobama oko naše Crkve prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Starim Ledincima – objasnila je Mirjana Vasilić. – Iako nismo obeleženi ni na jednoj turističkoj mapi, ovo malo selo krije mnoge znamenitosti i čari Fruške gore, te imamo tri turske česme, isposnicu Isaije Parivodskog, Perinu pećinu, a postali smo poznati i po tome što se na našem jezeru snimao spot Zdravka Čolića, scene iz filma “Mi nismo anđeli 3”, kao i “Čarlston za Ognjenku”.
Pored toga, Ledince krasi i manastir Savinac, koji ima izuzetno bogatu istoriju, kao i biser Fruške gore – Ledinačko jezero. Kao je Mirjana Vasilić kazala, Ledinačko jezero nekada je bilo prelepo turističko mesto na koje je dolazilo i po nekoliko hiljada ljudi dnevno.
– Mnogi turisti danas dolaze iz raznih zemalja u Podrum “Miljević”. To je prelepa ušuškana porodična vinarija, gde će vas vlasnik Dragan uvek dočekati sa osmehom i čašicom razgovora – kazala je Mirjana Vasilić. – Za mlade, tu je fudbalski klub “Vinogradar” i folklorno društvo istog imena, a imamo i teretane na otvorenom, košarkaške i fudbalske terene, kao i dečija igrališta.
Iako put do Novog Sada nije dug, Mirjana Vasilić kazala je da nije teško pronaći posao i u Ledincima, pa su tako na raspolaganju vinarija “Miljević”, restoran i kompleks “Vidikovac”, vinarija “Antonijević”,kao i fabrika za proivodnju kesa, firma za montažne kuće, a postoje i dva velika servisa za popravku automobila.
– Ledinci imaju dosta prilika za zaposlenje, pa je moj prvi posao bio u fabrici meda „Aza“ u Starim Ledincima na 5 minuta udaljenosti od kuće, a svi zaposleni su mahom bili komšije, pa je uz njih bilo mnogo lakše raditi – rekla je Vasilić. – Za Ledince volim da kažem da je to malo selo, sa velikim željama i velikom energijom, koje je iznedrilo mnoge velike radnike.
Prilika ima dovoljno i za starije meštane, pa tako u Ledincima postoje dva udruženja penzionera, koji često odlaze u banje i putuju, za šta su penzioneri zahvalni gradonačelniku Novog Sada Milošu Vučeviću.
– Pripremljena je papirologija za izgradnju penzionerskog doma u Ledincima i verujem da će u budžetu za narednu godinu biti odvojena sredstva za njegovu izgradnju – najavila je Vasilić. – Dok ne dobiju svoje prostorije, penzionerima su na raspolaganju prostorije mesnih zajednica kako za sastanke, tako i za njihovo druženje i druge aktivnosti.
Ledinci su se nekada prostirali na ledini duž Dunavca, po čemu su i dobili ime. Kada su Tatari upali u selo 1242. godine, zapalili su sve kuće i narod se povukao sa Dunava ka šumi. Kuće Ledinčana ponovo su spalili Turci u 16. veku, da bi 1943. godine ovo selo opkolila fašistička vojska.
– Deo stanovništva uspeo je da pobegne, a drugi deo su odveli u logore, gde je većina njih tragično skončala život i tada su do temelja spalili naše selo – navela je Mirjana Vasilić. – Prilikom paljenja Crkve prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Starim Ledincima, spali su i kompletnu arhivu mesta.
Nakon toga, prema rečima Mirjane Vasilić, uporni Ledinčani vratili su se na zgarište bliže Dunavu i napravili mesto koje stanovnici danas nazivaju Novi Ledinci, iako su to, papirološki, samo Ledinci, a deo stanovništva se vratio na lokaciju Starih Ledinaca, koju su tada naselili mahom stanovnici iz Bosne. Sve do 1980. godine, Stari i Novi Ledinci su činili jednu mesnu zajednicu, a onda su formirane dve.
D. Andulajević
Projekat „Prigradska naselja Novog Sada” relizovao je „Dnevnik Vojvodina pres” d.o.o, uz podršku Grada Novog Sada, a stavovi izneti u podržanom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio novac.
