Veterani herojske 549. Motorizovane brigade okupili se u Titelu
TITEL: Ovih dana na obali Tise u Titelu, u neposrednoj blizini plaže i spomenika borcima Drugog svetskog rata, prolaznici su mogli da vide vojne šatore sa srpskim trobojkama iz kojih se čula muzika.
Okupili su se nekadašnji borci herojske 549. motorizovane brigade koja je 1998-1999 godine bila raspoređena u rejon planine Paštrik i koja se zajedno sa drugim našim jedinicama suprostavila snagama terorističke OVK, Vojsci Albanije, snagama NATO pakta, Atlantskoj brigadi- jedinici formiranoj od Albanaca iz SAD koju su obučavali američki instruktori, kao i dobrovoljcima i plaćeničkim jedinicama iz drugih delova sveta.
Protiv naših jedinica su korišćeni bombarderi, moćni A10 Thunderbolt, B1, B52, F16, helikopteri Apači, Blek Houk, tenkovi, oklopni transporteri, artiljerijska oruđa, na desetine hiljada pešadije...Bitka na Paštriku, akcija zvana Strela, koja je vođena 1999. godine u periodu od 26. maja do 14. juna, imala je za cilj proboj naših linija i obezbeđivanje kopnene operacije NATO snaga.
O danima koji su obeležili njihove živote razgovarali smo sa dvojicom bivših boraca, Igorom Jevremovićem iz Kraljeva i Ilešom Horvatom iz Titela. Oni s ponosom pominju svoju brigadu i govore da je to jedinica koja nije odstupila ni jednog jedinog koraka, a da je zahvaljujući stručnom vođenju imala minimalne gubitke. Jevremović i Horvat uglas govore da ono što imaju pripadnici njihove brigade nije prijateljstvo već bratstvo zauvek i da ono što oni između sebe znaju, ne mogu da podele čak ni sa svojim roditeljima, jer to su, kažu, stvari koje mogu da razumeju samo oni koji svoje bratstvo iskovaše na najteži mogući način, ali je ono zbog toga i toliko čvrsto.
Jevremović posebno ističe patriotizam svoga u ratu stečenog brata Horvata, Mađara iz Titela koji je shvatio da se rodni prag najbolje brani tamo odakle opasnost vreba, pa makar to bilo i stotinama kilometara daleko. Kažu da njihov ponos zbog toga ne mogu pokolebati oni koji smatraju da njihova žrtva nije bila vredna svega onog što je sledilo posle nje, uključujući tu i slabu brigu države i zlurade komentare. Obojica kažu da se zagrljaj brata i prijatelja na njihovom okupljanju ne može uporediti ni sa čim poznatim. Svi pamte sva imena, događaje, likove, u njihovim srcima niko nije zaboravljen.
Ileš Horvat ističe koliko su često ozloglašene društvene mreže u njihovom slučaju odigrale pozitivnu ulogu.
- Znate, u to vreme nismo imali čak ni fiksne telefone, a dolaskom društvenih mreža mi smo stekli mogućnost da se nađemo i obnovimo naše bratstvo. Drago mi je da je ovo šesto druženje organizovano u mom Titelu. Da ste stigli ranije, zatekli biste i našu braću iz Crne Gore – kaže Horvat.
Jevremović dodaje da se ideja o susretima rodila još davno, ali da su se uslovi za to stekli tek 2016. godine kada je 1. susret održan u Kraljevu. Posle toga okupljali su se u Bajinoj Bašti, Subotici, Požarevcu, Jagodini i ove godine u Titelu. Okupljanja finansiraju sami, novac ne dobijaju niti očekuju. Sledeće godine susret će se dešavati u nekom drugom mestu i tako će taj, da tako kažemo, karavan bratstva i patriotizma nastaviti da živi i prenosi divne osećaje generacijama koje dolaze.
Stevo Diklić