Jarkovčani se odužili znamenitom hirurgu
JARKOVAC: Nova spomen- bista dr Stanislava Bukurova postavljena je u parku u Jarkovcu, pored seoske ambulante koja nosi časno ime ovog znamenitog hirurga.
Spomen-bista je bila postavljena još 1988. godine, ali je pre desetak godina ukradena. Zato je pokrenuta akcija za njeno ponovno postavljanje, i uz podršku lokalne samouprave to je i ostvareno.
- Novu bistu radio je profesor na beogradskom Fakultetu primenjenih umetnosti Nenad Vacić, čija supruga Gordana je poreklom iz Jarkovca. Doktor Bukurov je bio čovek koji je voleo Jarkovac i po njegovoj želji ovde je i sahranjen – kaže zamenica predsednika opštine Sečanj Ljiljana Kitić.
Kako se navodi u biografiji, Stanislav Bukurov rođen je 19. jula 1905. godine u Zrenjaninu, u činovničkoj porodici koja potiče iz sela Jarkovac. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Zrenjaninu, a na Medicinskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1931. godine.
Specijalizaciju iz opšte hirurgije započeo je 1933. godine na Prvoj hirurškoj klinici, a 1937. postao je specijalista hirurg. Septembra 1944. godine napustio je rad na klinici i došao je u Jarkovac. U toku borbi za oslobođenje zemlje radio je u prihvatnim ambulantama u Banatu. Oktobra 1944. godine stupio je u Narodnooslobodilačku vojsku, u kojoj je bio upravnik hirurškog odeljenja Glavne vojne bolnice. Četiri meseca boravio je i na usavršavanju na Vojnomedicinskoj akademiji u Lenjingradu.
U zvanje asistenta uveden je 1947. u Prvoj hiruškoj klinici, a zatim i u zvanje docenta. Za redovnog profesora hirurgije na Medicinskom fakultetu u Beogradu izabran je 1960. godine. Bio je i honorarni profesor hirurgije na Stomatološkom fakultetu u Beogradu, kao i jedan od osnivača Više medicinske škole. Obavljao je i funkcije šefa katedre hirurgije na beogradskom Medicinskom fakultetu i predsednika Udruženja nastavnika Medicinskog fakulteta.
Stanislav Bukurov je govorio nemački, mađarski, francuski i ruski jezik. U svojstvu urednika udžbenika „Hirurgija” 1974. godine primio je Oktobarsku nagradu Beograda, a 22. aprila 1976. izabran je za dopisnog člana SANU. Bio je član brojnih međunarodnih uglednih asocijacija, pored ostalog Francuske akademije i udruženja hirurga, Rumunskog udruženja hirurga i drugih. Nosilac je brojnih priznanja i odlikovanja.
Posle odlaska u penziju bio je hirurg konsultant i operator na Hirurškom odeljenju bolnice u Priboju. Umro je 10. novembra 1985. godine u Beogradu, a sahranjen je u Jarkovcu. Dom zdravlja u ovom selu i centralni trg nose njegovo ime.
Ž. Balaban