Obeležen Dan oslobođenja Sombora: Nagrada naučniku Gutmanu
SOMBOR: Svečanom akademijom u zdanju Skupštine grada, kojoj je prethodilo polaganje venaca delegacija samog grada, udruženja boraca, Vojske Srbije i stranih ambasada na spomen- obeležja žrtvama fašizma, kao i palim pripadnicima Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije i Sovjetske Crvene armije, u Somboru je obeleženo 75 godina od njegovog oslobođenja u Drugom svetskom ratu.
Akademiji su pored brojnih predstavnika boračkih udruženja, javnog i političkog života prisustvovale i delegacije Republike Srpske, ali i diplomatskih predstavništava Ruske federacije i Bugarske u Beogradu.
U istoriji Sombora pamtimo brojne datume, ali nas 21. oktobar vraća u 1944. godinu, dan kada se sloboda ponovo prelila ulicama našeg grada. Za tu slobodu živote su dali mnogi naši sugrađani raznih nacionalnosti, kao i borci NOVJ i Crvene armije, za šta im dugujemo večitu zahvalnost, kazala je Ljiljana Tica, predsednica Skupštine grada, naglašavajući da fašizam koji je pod svojom stegom držao Sombor te tri i po ratne godine, kao totalitarna ideologija ne trpi kompromise.
Iz njenih ruku je jedno od najvećih varoških priznanja primio i ovogodišnji laureat Oktobarske nagrade, akademik prof. dr Ivan Gutman, jedan od najvećih živih srpskih naučnika, kojem je upravo njegov rodni Sombor bio početak puta vrhunskog naučnika.
Moram da priznam, iako sam ovde rođen, ovde završio i osnovnu školu i Gimnaziju, da nisam očekivao ovako laskavu nagradu od mog rodnog grada, s obzirom na to da me je moja struka i naučni rad pre pola veka odveo iz njega, vidno tronut rekao je prof. dr Ivan Gutman.
Kako je dodao, zato koristi priliku da se, pored supruge „koja ga trpi, evo, već 47 godina“, zahvali i svom nastavniku iz osnovne škole, Kosti Pejiću, koji je nažalost preminuo, ali koji mu je usadio strast ka nauci i bez koga bi njegov životni put bio potpuno drugačiji.
Gutman je u besedi naglasio da i pored toga što je karijeru naučnika i fakultetskog profesora proživeo van svog rodnog grada, ne prođe ni jedna godina, a da on u njemu ne proboravi i mesec-dva.
Samo dan posle oslobođenja Beograda 1944. godine, u prepodnevnim satima prethodnica sovjetskih trupa Južnog ukrajinskog fronta kojim je komandovao maršal Tolbuhin, ušla je i u Sombor, predvođena crvenoarmejskim potpukovnikom Huzivazdeom, a razdragani Somborci su ga, pre nego što im se obratio sa balkona Gradske kuće, ponudili pogačom i solju.
Već u popodnevnim satima u Sombor su počeli da ulaze i borci Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije, tačnije okolnih partizanskih odreda, među kojima i jedna četa Somborskog partizanskog odreda sa 120 boraca.
Zamenik gradonačelnice Antonio Ratković uručio je zahvalnice zaslužnim građanima, članovima SUBNOR, predstavnicima Prvog centra za obuku Vojske Srbije, kao i Muzičke škole „Petar Konjović“ koji su svečanu akademiju uveličali svojim orkestarskim i horskim nastupom. Njima su se kraćim recitalom u izboru prof. dr Milivoja Mlađenovića pridružili i studenti somborskog Pedagoškog fakuleta, nakon čega je za sve goste upriličen i svečani koktel.
M. Miljenović
