Izložba Željka Reljića u KCNS

Predstavljajući ovog autora kritičar mr Danilo Vuksanović ukazuje da je Reljić sklon da svoje umetničke afinitete rasprostire na više različitih tragova, kod njega se prepliću zvuk, slika i interesantno putovanje kao svojevrsno promatranje životnih okolnosti.

Sinergija ovih delovanja, po Vuksanovićevim rečima, čini da se umetnički život osmišljava u slobodnim zamasima boje, fotografije ili tona, ujedinjeno sa jasnim ciljem da se uhvati prolazno i iz njega izdvoji doživljeno. Medij izražavanja nije toliko ni bitan, važni su pokretački motivi koji obeležavaju najnovije radove Željka Reljića. Na njima gledamo nizove humanolikih kljunastih kreatura, koji svoj izraz ne duguju ni ljudima, a ni pticama. Vuksanović zapaža da su na Reljićevim platnima omeđeni kompleksni odnosi među ljudima baš pomoću životinjskih predstava.

Željko Reljić (Šabac, 1972)  od 2001. živi u Beču, a pre desetak godina počinje da se bavi slikarstvom. Inspiraciju za svoje slike pronalazi u vožnji motora, bojama proleća i jeseni, u arhitekturi Venecije i drugih evropskih gradova, mutnoj vodi Save i Dunava, mirisu zavičaja kao i u relaks i meditativnoj muzici koju privatno sluša i uz koju stvara. Član je udruženja likovnih stvaralaca Šapca, novosadskog „Likuma“, Udruženja „Krug, Šabačke fotografske zadruge Foto saveza Srbije.

Izložba se može pogledati do 22. jula.     

N. P.