U Vojvodini na 100 radnika ima 77 penzionera

Iako je lane donekle popravljen odnos između broja penzionera i broja zaposlenih, on je još uvek daleko od povoljnog i dovoljnog da se iz tekućih penzijskih doprinosa redovno isplaćuju penzije. Najpovoljniji odnos u protekle dve decenije bio je 2000. godine, kada je na jednog penzionera bio 1,8 zaposleni, a najlošiji 2014, kada je odnos bio gotovo izjednačen, odnosno na jednog penzionera bio je 1,1 zaposleni.

Lane je, po podacima RF PIO, bilo 72.236 novih penzionera, a u isto vreme 74.563 je penzija ukinuta. Razlika između broja ukinutih i novih penzija je 2.327. Manji broj penzionera od onih koji se trajno skinu s penzijskog spiska zbog smrti beleži se kako prošle godine, tako i još dve unazad. Naime, u 2017. godini bilo je 3.544 novih penzionera, a u 2016. godini 4.191.

Pre toga broj novih penzionisanih radnika dostizao je i 20.000, ali je očigledno uvođenje umanjenja prevremenih penzija za godine života koje nedostaju do punog uslova, uticalo na to da se zaposleni teže odlučuju za penziju. Ujedno, u godinama tranzicije problem viška radnika se najčešće rešavao penzionisanjem, a potvrda toga je da je 2001. godine bilo čak 93.327 novih penzionera, a te godine trajno je obustavljeno 60.498 čekova, odnosno penzijski spisak proširen je s 32.829 „novajlija”. Velika razlika između novih i „otpisanih” bila je i 2006. godine i tada je iznosila 28.001.

Po podacima iz biltena Fonda PIO, lane je u Vojvodini bilo ukupno 420.487 penzionera i odnos broja penzionera i radnika u Vojvodini je bolji nego u ostatku Srbije. Naime, u Vojvodini na 100 zaposlenih „dođe” 77 penzionera, dok je u centralnoj Srbiji taj odnos 98,8 odsto. Takav procenat Vojvodina ime pre svega zbog Novog Sada, koji, uz Beograd, ima najbolji odnos penzionera i zaposlenih – 48,4 odsto. Ipak, Novi Sad nije najbolji u Vojvodini u odnosu broja penzionera i zaposlenih već to mesto pripada opštini Pećinci, gde je on 40 odsto. Drugim rečima, u Novom Sadu dva zaposlena radne za jednog penzionera, a u Pećincima je taj odnos 2,5.

Novi Sad, uz Beograd, ima najbolji odnos radnika i penzionera. Prosečna penzija u Novom Sadu je 30,1 odsto veća od prosečnih primanja penzionera u ostatku Srbije. Fond isplaćenih penzija u Novom Sadu je 36,3 odsto. U Novom Sadu je isplaćeno 29,4 dinara penzija na 100 dinara plata, dok je u ostatku Srbije odnos 50,1 dinara na 100 od plata.

Najgori odnos broja penzionera i zaposlenih u Vojvodini je u opštini Čoka – čak 144,2 odsto u korist penzijskih čekova. Sledi Opovo sa 138 odsto, Sečanj sa 133, Nova Crnja sa 124,3, Bela Crkva sa 122,7, Titel sa 131,5, Sremski Karlovci sa 119,7, Kula sa 118, Apatin sa 116,4, Alibunar sa 113,9, Mali Iđoš sa 113,5, Novi Bečej sa 110, Novi Kneževac sa 108,3, Kovačica sa 106,8, zatim Plandište sa 105,2  odsto. To su ujedno opštine u Vojvodini u kojima je odnos broja penzionera i zaposlenih najnepovoljniji.

U Kikindi odnos penzionera i zaposlenih iznosi 99,2 odsto, Žitištu 99,1, Beočinu 99,1, Bečeju 98,1, Irigu 96,5, Kovinu 95,6, Baču 95,4, Srbobranu 95,3, Somboru 94, Oyacima 92,9, Bačkoj Topoli 92,8, Žablju 92,5 i Pančevu 92,2 odsto. Dakle, u tim vojvođanskim lokalnim samoupravama malo je više radnika nego penzionera. Sledi grupa opština u kojima je odnos između penzionera i zaposlenih nešto bolji, i tu su Kanjiža s 88,8 odsto, Bačka Palanka s 86,2, Temerin s 84,5 i Ada s 81,2 odsto. U najbolju grupu opština, u kojima je odnos između penzionera i zaposlenih znatno povoljniji u odnosu na ostatak države u Vojvodini su Sremska Mitrovica – 78,2 odsto, zatim Šid – 78, Zrenjanin – 77,7, Senta – 77,1, Vršac – 74,4, Subotica – 71,5, Ruma – 69, Bački Petrovac – 66,4, Inđija – 65,4, Stara Pazova – 52,2 i kao najbolji Pećinci sa 40 odsto.  

LJ. Malešević