Ukidanje voza pogubno za sela

 Takav utisak njegovih žitelja potvrđen je ovih dana i saznanjem da će administrativni centar Zapadne Bačke, po svemu sudeći, ostati bez železničkog saobraćaja prema Vrbasu, pa samim tim konekcije na glasoviti Koridor 10 u ovom pružnom čvorištu.



Istine radi, ovo nije bila prva takva najava, pošto je i pre desetak godina u jednoj od brojnih, a nikada suštinski sprovedenih „reformi“ srpskih javnih preduzeća, iz srpskih železnica Somborcima, u skladu sa liberalno-tržišnom dogmom, već poručeno da bi tzv. regionalni pravci na kojima nema nekog posebnog profita mogli biti predati u nadležnost lokalnim samoupravama, pa ako su one zainteresovane za njihov dalji rad, neka ih i finansiraju. Ovaj „genijalni“ predlog osiromašenim i ekonomski opustošenim opštinama kao što su Kula i Sombor kao zainteresovanima za pravac Sombor-Vrbas tada na sreću nije zaživeo, pa je obnavljanje ovakvog „vizionarstva“ sasvim očekivano prestrašilo ovdašnju javnost.



Od realizacije ove zamisli najviše strahuju stanovnici sela koje se nalaze uz ovaj pružni pravac, a koji zbog skupoće ionako retkog autobuskog prevoza, ostaju bez jedine konstantne i koliko-toliko sigurne veze sa gradskim središtem. Višegodišnjom nebrigom zapuštena pruga, na kojoj često nije bilo ni skretničara koji bi spuštali rampe na pružnim prelazima, već je regulisanje saobraćaja bio posao samih konduktera i mašinovođa, kao što se to dešavalo u Kljajićevu, vozni park u katastrofalnom stanju dostojniji kakve afričko-azijske zabiti nego zemlje koja stremi ka članstvu u EU, brzine koje se mogu porediti samo sa bržim ljudskim hodom i zbog toga poslovična kašnjenja u polascima i dolascima, sve do danas ipak nisu odvikla žitelje sela, kao što je na primer Čonoplja, od korišćenja usluga srpskih železnica.



- Ako se obistine ove najave, Čonoplja kao selo sa 3.500 stanovnika bi bila ostavljena samo na po dva autobuska polaska u jutarnjim i popodnevnim satima i to u situaciji kada se ne zna sudbina ovdašnjeg autoprevoznika „Severtrans“- kaže Marko Dražić, sekretar MZ Čonoplje, uz stav da bi ukidanje ovog pružnog pravca bio katastrofa za njegove suseljane, koji su u dva navrata vlastitim sredstvima obnavljali zgradu lokalne železničke stanice, jer za to JP „ Železnice Srbije“ nisu imale sredstava.



Da nešto ozbiljno škripi u najavljenoj strategiji železničkog saobraćaj u ovom kraju, pogotovo kada se kao izgovor koristi neisplativost funkcionisanja pruge Sombor - Vrbas, možda najbolje dokazuje još uvek postojeća linija Sombor – Bogojevo - Novi Sad. I ta je pruga do nedavno, takođe, delovala sablasno, a samo uvođenjem novih ruskih motornih kompozicija broj putnika se do te mere uvećao da namerni da putuju vozom moraju da dolaze po jedan sat pre polaska, ne bi li uhvatili mesto.



Svojevremeno se Sombor našao na čelu kolone onih sredina koje se modernizuju zahvaljujući tadašnjoj svetskoj senzaciji, železničkom saobraćaju. Prvi voz u Sombor stigao je 11. septembra 1869. godine, kada je za saobraćaj otvorena pruga Segedin-Subotica-Sombor, što je tada bila prva pruga u Bačkoj, a prvi voz je na peronima taze iznikle železničke stanice dočekala masa od čak 8.000 raspamećenih Somboraca.



Tokom decenija koje su usledile ovaj grad je postao važan železnički čvor u kome se ukrštalo sedam pravaca. Od tih sedam pravaca danas su u funkciji samo tri (ka Bogojevu i dalje za Novi Sad, ka Subotici i Vrbasu), stariji Somborci pamte i polaske za Apatin, dva pravca odavno nisu u funkciji, jer vozovi decenijama ne saobraćaju na pruzi Sombor - Bački Breg, a delovi i cele pruge na liniji Sombor-Riđica i Sombor-Stapar-Oyaci su demontirane.



M. Miljenović

 

Aero-entuzijazam



Dok sa jedne strane postoji realna opasnost da se nastavi trend gašenja lokalnih pruga, Sombor je ne tako davno formirao radnu grupu kojoj je zadatak da realizuje davnašnji san o pretvaranju postojećeg vojnog u civilni aerodrom. Ovdašnji entuzijazam ne splašnjava ni u sudaru sa činjenicom da sa prastare betonske poletno-sletne staze, sa koje nije uzleteo avion duže od pola veka, prekrivene ogromnim kraterima NATO raketa „tomahavk“, još uvek nije uklonjeno nekoliko neeksplodiranih projektila.