NAJLEPŠE BANJE SRBIJE Izdvojili smo 7 lečilišta za DUŠU I TELO; Njihove VODE leče sve RANE; (FOTO)
Banja je lečilište, područje na kome postoji jedan ili više prirodnih faktora kao što su termalna ili mineralna voda, vazduh, gas... A upravo ti faktori povoljno utiču na zdravlje i ublažavaju ili u potpunosti leče mnoge tegobe. Ovo su najlepše banje u Srbiji.
Budući da živimo u zemlji koja je svojim većim delom pretežno planinska, tip banja koji se najčešće i javlja kod nas su vazdušne banje. A zahvaljujući tome, možemo da govorimo o svakojakim dobrobitima za dušu i telo.
Od severa do juga, u kom god pravcu Srbije da krenete, pronaći ćete lečilište, a kako biste bili sigurni da je baš po vašoj meri, evo nekoliko najboljih banja u zemlji.
Niška banja se nalazi na 10 kilometara od Niša, na putu prema Sofiji. Smeštena je na južnom delu Niške kotline, pod šumovitim Koritnikom, visokim do 808 m, koji je poslednji zapadni ogranak Suve planine. Sa severa, Niška banja je okružena masivom Svrljiških planina i Svrljiškom klisurom, dok se sa istočne i zapadne strane nalazi otvoren prostor. Zahvaljujući tome Banja je preko celog dana izložena suncu.
Prema ispitivanjima naslaga od kojeg su stvorene banjske terase i debljini bigra, nauka kaže da vrelo Banje postoji 26.000 godina!
Tokom izvođenja radova i izgradnje novog kupatila, pronađen je metalni novac iz doba Hadrijana, koji je vladao od 117. do 138. godine, što govori da je prvo kupatilo u Banji, izgrađeno još u drugom veku. Nakon dužeg perioda stagnacije Banja se ponovo spominje u doba vladavine Turaka. Legenda kaže sledeće:
"Niškom paši se razboleo konj, pa ga je dao Tatarinu iz okoline Banje da ga čuva. Konj je pio vodu sa izvora banjskog i ležao u njenom blatu i ubrzo ozdravio".
I tako su Turci shvatili blagodeti Niške Banje i njene vode.
Prolom banja je smeštena na jugu Srbije, na obroncima planine Radan, gusto obraslom šumom, a jedna je od tri banje koje se nalaze u okolini Kuršumlije. Naziv je dobila po istoimenom selu u čijoj je blizini i istoimena Prolom reka, desne pritoke Kosanice.
Ovo je jedna od najmlađih banja Srbije, iako se zna da su njeni lekoviti izvori korišćeni još u praistoriji.
U 19. veku nije doživela nagli uspon i procvat, kao što je bio slučaj sa nekim drugim banjama, već je njen intezivan razvoj započeo tek nakon Drugog svetskog rata, tačnije 1961. godine, kada je zemšljište sa termalnim izvorima došlo u ruke "Planinke" iz Kuršumlije. Pre toga izvori Prolom Banje imali su lokalni karakter, a tek tu i tamo bi stigla neka vest o čudesnom izlečenju nekog od gostiju lečilišta.
Zvanično je otvorena tek 1968. godine. Iste godine u njoj je sagrađen i hotel "Radan". Ipak, tek 1977. godine ova banja i zvanično dobija status banje.
Poznata je po svojoj mineralnoj vodi, koja pripada retkoj vrsti, visokih balneoloških vrednosti, koje je čini pogodnom za široki spektar indikacija, a osim mineralne vode, u banji se nalazi i lokalitet sa visokomineralnim peloidom – blatom.
U banji se tretiraju mnoga stanja poput: hronične infekcije bubrega, mokraćnih puteva i prostate, kamenac bubrega, pesak u mokraćnim putevima, stanje posle operativnih zahvata na bubrežno-mokraćnom sistemu, hipercidni gastritis...
Iz Prolom banje možete da obiđete Đavolju varoš, do koje se stazom zdravlja iz banje stiže nakon 11 km. A baš poput banje i Đavolja varoš se nalazi na planini Radan i jedinstveni je prirodni fenomen u Srbiji, dok je u svetu takav geomorfološki tip veoma redak. Ona je pod zaštitom države kao spomenik prirode prvog stepena.
Vrnjačka banja je najpoznatija banja i banja sa najdužom tradicijom u Srbiji, a seže još u doba starih Rimljana.
Ima 7 mineralnih izvora od kojih se 4 aktivno koriste u medicinske svrhe – Topla voda, Snežnik, Slatina i Jezero. Ukus vode je specifičan i varira u zavisnosti od zastupljenosti pojednih elemenata , a konzumiranje u većim količinama se ne preporučuje bez konsultacije sa lekarom.
Parkovi u banji se pružaju duž glavnog banjskog šetališta na oko 2 km dužine i idealni su za svakodnevnu rekreaciju. Dok uživate u čistom vazduhu, hladovini drvoreda i zvuku rečice koja tuda protiče, možete vijugavim stazama obilaziti i čuvene banjske znamenitosti koje se tu nalaze. U okviru parka nalazi se i Japanski vrt. Ovaj prostor koji zauzima oko 3000 metara kvadratnih je svojevrsno ostrvce u banjskom zelenilu koje obuhvata i malo jezero, čajnu kućicu, kaskadni vodopad i mostić, kao i biljne vrste sa japanskog podneblja.
Šetajući, nailazite i na Most ljubavi. To je onaj mostić prepun katanaca, gde svakodnevno svi oni koji žele da im ljubav dugo potraje kače katance i ključiće bacaju u reku.
Za ljubitelji aktivnog odmora, okolina Vrnjačke Banje prepuna je lokaliteta koje možete posetiti. Blizina planine Goč, brojnih manastira i crkava (poput Žiče, Ljubostinje ili Studenice), kulturno istorijskih spomenika, reke Zapadne Morave i poznatih vinskih ruta.
Jošanička banja se ubraja među balneološka naselja sa najtoplijom vodom u Evropi, a neposredna blizina Kopaonika kao najatraktivnije zimske turističke destinacije, je čini idealnom i za one željne avanture.
Blagotvorna voda, prijatna nadmorska visina i klima, kao i dobra saobraćajna povezanost polazna su osnova za mesto u kome je priroda u službi zdravlja. Jošanička Banja i njena okolina su bogate zelenilom i šumama u kojima dominira "Banjski borjak" koji predstavlja deo prirode posebne vrednosti, naročito za zdravstvene i rekreativne potrebe.
Sa lekovitim vodama Jošaničke Banje prvi su bili upoznati Rimljani, a njihovo blagotvorno dejstvo koristili su i Turci.
Temperatura vode od 77 stepeni predstavlja veliki potencijal za balneološki turizam i čini Jošaničku Banju atraktivnom destinacijom za lečenje niza oboljenja, pripremu sportista, kutak za odmor i rekreaciju.
Bogata gastro ponuda koja pruža nezaobilazne specijalitete u restoranima i ljubaznost domaćina ostaće za pamćenje i pružiti istinsko uživanje. A upravo ta ljubaznost je ono što ovu banju izdvaja, naime, prema rečima mnogih turista koji rado daju recenzije na mrežama, na prvom mestu izdvajaju neverovatnu ljubaznost stanovnika ove banje.
Zanimljivo je i da su mnogobrojni slavni ljudi deo istorije ove banje, a neki su i rođeni u ovom kraju. Jedni od njih srpski patrijarh German i Milunka Savić.
Pribojska banja je dobila ime po gradu Priboju koji se nalazi na svega par kilometara od ovog lečilišta, a na svega pedesetak kilometara od Zlatibora i Zlatara.
Okružena je planinama Starovlaško-raške visije, a ovaj planinski venac zauzima veliko područje i deli se na dva dela- Stari Vlah i Raška. Deo koji je značajniji jer je bliži Pribojskoj banji jeste Stari Vlah.
Prema izvorima, najraniji pisani dokumenti koji spominju Pribojsku Banju datiraju iz davne 1153.godine. U pitanju je bio spis arabljanskog geografa Muhameda As Sarifa Idrisija, koji je po narudžbini normandskog kralja Rodžera II sastavljao i sastavio geografsku kartu sveta. Na ovoj geografskoj karti bilo je veoma malo ubeleženih mesta sa područja naše zemlje, ali, bila je ubeležena Pribojska banja.
Naravno, na toj karti nije pisalo njeno sadašnje ime, već samo "Bania", bila je obeležena kao jedan utvrđeni gradić kraj obale reke Lim.
Dva termomineralna izvora, od više njih koji se nalaze u Pribojskoj banji i čija temperatura iznosi 37°C su i najvažnija zbog svoje snage, a to su izvor "Stara banja" i izvor "Nova banja". Oni pune čak četiri zatvorena bazena u kojima gosti svakodnevno uživaju u ovoj toploj lekovitoj vodi.
U banjskom lečilištu se primenjuju brojne terapije poput: akupunkture, magnetne akupunkture, lasero akupunkture, kiropraktike i dr, a leče se razna oboljenja kao što su: neuralgije, kožna oboljenja i problemi sa zarastanjem rana, promene na koži nastale kao posledica šećerne bolesti i slabe periferne cirkulacije, postraumatske povrede (stanja nakon preloma, iščašenja, hirurških intervencija i ostalih trauma kostiju i mišića; stanja nakon artroplastike kuka i kolena), sportske povrede...
Banja Vrujci dugo godina nije bila uređeno lečilište. Iako su vode Vrujci korišćene znatno pre I svetskog rata, banja je tek 1935. godine postala narodno lečilište.
O istoriji banje do te godine zna se veoma malo, a prema narodnom predanju, izvori u Vrujcima izlečili su mnoge rane i bolesti. U našoj epici najčešće se spominju kako su banjske vode pomagale junacima i ratnicima da steknu snage za borbe koje su im predstojale.
Jedan od takvih junaka je i Milan Toplica. Legenda kaže da je ovaj pobratim Miloša Obilića živeo u banji i uz pomoć njenih voda uspevao da se brzo oporavi od povreda koje je sticao u borbama protiv Turaka.
Koliko je voda iz banje zdrava najbolje govore predanja koja su se sa kolena na koleno prenosila i tako sačuvala do danas.
Postoji 5 glavnih izvorišta, i još nekoliko sporednih. Temperatura vode je od 26 do 28 stepeni, a po vodi je i dobila ime- Vrujci je ime za vode koje su tople tokom cele godine, dakle, ne zamrzavaju zimi, a u zavisnosti od spoljašnje temperature isparavaju u vidu pare koja je vidljivija što je veća razlika u temperaturi vode i vazduha. A u banji se leče hronični reumatizam, povišeni krvni pritisak, malokrvnost, kamen u bubregu i mokraćnim putevima, kožne bolesti...
Tu je i Ribnička pećina, koja se nalazi pored reke Ribnice, sedam kilometara od banje, kao i selo Strugnik, u kojem se nalazi rodna kuća vojvode Živojina Mišića. Uživajte na Ravnoj gori, obiđite i Mokru pećinu, mauzolej i spomenik generalu Mihajloviću i novosagrađen hram posvećen Svetom Velikomučeniku Georgiju.
Bukovička banja se nalazi na samo 75 kilometara od Beograda, a voda sa izvora ispod planine Bukulja postala je čuvena pre nego što je sagrađena. Ovo mesto krije bogatu istoriju, a jedna od najvažnijih vladarskih porodica u Srbiji je bila očaranja njome.
U početku su za njenu lekovitost znali meštani, čobani i slučajni prolaznici, međutim, kako se dobra reč daleko čuje, banja je postala centar turizma i modenskog života Srbije 19. veka. Prvi pisani tragovi o korišćenju mineralne vode datiraju iz vremena pre 1811. godine. Pouzdano se zna da je jedan od pacijenata koji je dolazio da okrepi svoje zdravlja na izvoru vode koja se tad nalazila u selima Bukovik i Vrbice bio je prosvetitelj i pisac, Dositej Obradović.
Pri poseti Miloša Obrenovića selu Vrbici pronađen je i prvi izvor. Tom prilikom su seljaci zamolili kneza da im podigne crkvu, a za uzvrat su ga odveli do obližnje šume gde se nalazila tzv. "gvozdena voda". Kasnije je utvrđeno da je voda lekovita.
Lokalno stanovništvo tvrdi da je kupanjem u ovoj vodi i sama Kneginja Ljubica ozdravila od neke bolesti. Knez je odlučio da spoji dve varošice na čijim atarima su se nalazili izvori i osnuje grad Aranđelovac. Tako su započeli radovi na uređenju zemljišta i izgradnji banjskog lečilišta.
Prvo kupatilo sagrađeno od drveta zvalo Talpara (daščara). Ono je bilo je bez krova, sa bazenom u zemlji koji je bio obložen talpama po kojim je i dobio ime.
Specijalna bolnica za rehabilitaciju Bukovička banja na bazi lekovitosti mineralne vode, gline, kao i klime primenjuje najsavremenije terapijske metode u lečenju, prevenciji i rehabilitaciji brojnih oboljenja.
Dnevnik/Žena.Blic/Iris Krdžić