IN MEMORIAM: Jelka Ređep (1936–2014)
U Novom Sadu je preminula prof. dr Jelka Ređep, istoričar književnosti, profesor univerziteta, izuzetan stručnjak za srednjovekovnu književnost, koja je kroz niz studija, antologija i monografija
objavljenih u zemlji i inostranstvu afirmisala našu nauku i kulturu, saopšteno je iz IK “Prometej”. Sa ovim izdavačem Jelka Ređep je sarađivala četvrt veka. Od velike važnosti za našu kulturnu istoriju su njeni izuzetno obavešteni i pronicljivi radovi na temu ubistava vladara u funkciji slojevitijeg i totalnijeg poimanja kulturnog i književnog ambijenta našeg srednjeg veka.
U svojim delima negovala je kriticizam kao veliku vrednost, a njena nova čitanja poznatih starih rukopisa i dokumenata, udružena sa pronalascima novih izvora, donosila su značajne naučne rezultate. Takva je i poslednja njena knjiga, nedavno objavljena u “Prometeju” - “Greh i kazna božija - Sudbine, bitke i predanja srpskog srednjeg veka”, pored već objavljenih radova, donela je i nove, do sada nepublikovane tekstove.
Reč je, u stvari, o velikim temama kojima se Jelka Ređep bavila tokom svog višedecenijskog istraživanja srpske srednjovekovne književnosti. Dosledno sledeći svoj istraživački metod, u kome centralno mesto imaju interdisciplinarnost i komparativnost u pristupu, Jelka Ređep sačinila je knjigu nezaobilaznu za proučavanje srednjovekovne književnosti.
Jelka Ređep (1936-2014) rođena je u Novom Sadu, u kome se školovala i gradila profesorsku i naučnu karijeru. Studirala je na Grupi za jugoslovensku književnost i jugoslovenske jezike na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Magistrirala je sa tezom “Motiv o rođenju Sibinjanin Janka u staroj i narodnoj književnosti”, a doktorirala na temu “Priča o boju kosovskom” 1972. godine. Za asistenta na predmetima Srednjovekovna književnost i Narodna književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu izabrana je 1963. godine. Birana je u sva nastavnička zvanja na Novosadskom univerzitetu, a od 1988. do 1994. bila je redovni profesor i na Filozofskom fakultetu u Nišu. Nekoliko puta je boravila u Parizu radi istraživanja u Nacionalnoj biblioteci. Bila je gostujući profesor na univerzitetima u Berlinu, Haleu i Regenzburgu.
Glavna tema kojom se bavila je komparativno izučavanje srednjovekovne i narodne književnosti, odnosno međusobnih uticaja i prožimanja narodne i pisane književnosti. Istraživala je živote ličnosti koje su obeležile srednjovekovnu srpsku istoriju, a posebno književnost, bilo da su sami stvarali ili su o njima pisana književna dela. Sistematski je izučavala Hronike grofa Đorđa Brankovića i ovoj temi je posvetila više članaka i obimnijih studija.
Radmila Lotina