Ako se složimo sa konstatacijom akademika Imrea Borija da je posle istorijskih promena 1918, odnosno u dvedesetim i početkom tridesetih godina prošlog veka, Kornel Senteleki odigrao najmarkantniju i najistaknutiju ulogu u razvoju književnosti ovdašnjih Mađara, jer je bio izvanredan pesnik, romansijer, esejista, dramski pisac, likovni kritičar, kao i urednik tada najuglednijeg književnog časopisa Kalangya (Snop), onda to isto možemo reći o Otu Tolnaiju, jer i njega krase – samo trideset godina kasnije – iste književne vrline, rekao je, uručujući Tolnaiju Nagradu za životno delo Društva književnika Vojvodine, predsednik DKV Đeze Bordaš.