Makedonskoj crkvi status pune unutrašnje autonomije kao 1959.

"Primivši akt Svetog Arhijerejskog Sinoda ''Makedonske Pravoslavne Crkve - Ohridske Arhiepiskopije'' kojim ista prihvata opštepriznati kanonski status, dodeljen joj 1959. godine od strane Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve, i izražava nadu da će SPC bratoljubivo rešavati i rešiti i pitanje njenog konačnog kanonskog statusa, čemu treba da usledi svepravoslavno saglasje i prihvatanje toga statusa, Sveti Arhijerejski Sabor je odlučio:



Sa blagodarnošću Gospodu i sa radošću Sabor pozdravlja prihvatanje opštepriznatog kanonskog statusa, a to je status najšire moguće autonomije, odnosno pune unutrašnje samostalnosti, dodeljen još 1959. godine.



Pošto su ovim uklonjeni razlozi za prekid bogoslužbenog i kanonskog opštenja, izazvani jednostranim proglašenjem autokefalnosti 1967. godine, vaspostavlja se puno liturgijsko i kanonsko opštenje.



Vaspostavljanjem jedinstva na kanonskim osnovama i pod uslovima važenja kanonskog poretka na čitavom području Srpske Pravoslavne Crkve dijalog o budućem i eventualno konačnom statusu eparhijâ u Severnoj Makedoniji nije samo moguć nego je i celishodan, legitiman i realan.



U dijalogu o njihovom budućem i eventualno konačnom kanonskom statusu Srpska Pravoslavna Crkva će se rukovoditi samo i isključivo eklisiološko-kanonskim i crkveno-pastirskim načelima, merilima i normama, ne mareći za ''realpolitičke'', ''geopolitičke'', ''crkvenopolitičke'' i druge slične datosti ili za jednostrane inicijative i ne podležući ničijim uticajima ili pritiscima;



I, naposletku, Sabor nema nameru da posle rešavanja statusa uslovljava novu sestrinsku Crkvu ograničavajućim klauzulama u pogledu opsega njene jurisdikcije u matičnoj zemlji i u dijaspori, uz preporuku istoj da pitanje svog zvaničnog naziva reši u neposrednom bratskom dijalogu sa jelinofonim i ostalim pomesnim Pravoslavnim Crkvama", navedeno je u saopštenju Sabora, koji je objavila SPC na sajtu.