NARODNI MUZEJ ZRENJANIN SEĆA SE VUKOSAVE POPOVIĆ Istrajno se opirala rušenju Bečkerečke ćuprije

Bila je zavičajac i borac za kulturno-istorijsko i spomeničko nasleđe Zrenjanina.

Osnovnu i srednju školu pohađala je u Osijeku i Beogradu. Studije istorije umetnosti započela je 1945. godine, ali ih je ubrzo prekinula radi braka. Od 1945. do 1952. godine radila je u Sarajevu kao bibliotekarka i upravnica Doma kulture Tvornice automobila u Hrasnici. Godine 1959/60. vanredno je završila studije istorije umetnosti i došla u Zrenjanin, gde je zasnovala radni odnos u Gradskom muzeju. U narednih dvadeset godina priredila je stotinak umetničkih izložbi i napisala otprilike isto toliko naučnih i stručnih radova iz oblasti istorije umetnosti i muzeologije. U tri navrata (1964, 1970. i 1974) boravila je na stručnom usavršavanju u Rumuniji, gde je istraživala srpsko spomeničko nasleđe. O tome je, pred kraj života, napisala i knjigu „Srpski spomenici u Rumuniji“ (1996).

Priredila je izložbe o svim značajnijim likovnim umetnicima i slikarima koji su životom i radom bili vezani za područje Zrenjanina i Banata: Konstantinu Danielu, Đuri Jakšiću, Urošu Prediću, Nikoli Aleksiću i drugima, podsećaju u Narodnom muzeju.

Radila je na zaštiti i popularizaciji kulturno-istorijskog nasleđa Zrenjanina i inicirala podizanje nekoliko spomen-obeležja u gradu. Sarađivala je sa istaknutim ličnostima iz sveta kulture i umetnosti. Najviše je ostala upamćena po beskompromisnoj borbi za očuvanje Bečkerečke ćuprije 1968/69. godine. I pored snažnog i neuobičajeno istrajnog otpora, nažalost, most je na kraju srušen.

Rad na istraživanju i popularizaciji zrenjaninskog kulturnog nasleđa nastavila je i nakon odlaska u penziju. Za svoj rad na ovom i polju muzeologije dobila je više priznanja. Preminula je 1998. godine u Zrenjaninu, a sahranjena je na Novom groblju u Beogradu.

Ž. Balaban