ODJECI KONCERTA dua Dejana Bogdanovića i Gabrijela Marije Vijanela PLEMENITI VIRTUOZITET  

Novosađani odlično poznaju izuzetne izvođačke kvalitete našeg sugrađanina Dejana Bogdanovića, koji već dugo deluje u Italiji, pa je razumljivo da je i ovaj njegov nastup iščekivan sa nestrpljenjem, a sva opravdano visoka očekivanja od ove koncertne večeri uveliko su nadmašena briljantnim zajedničkim muziciranjem članova ovog dua koji su se slušaocima predstavili izvođenjima programa sačinjenog od izuzetno kompleksnih dela.       

Iako obojica muzičara, violinista moćnog izvođačkog temperamenta i suverene virtuozne tehnike Dejan Bogdanović i njegov prijatelj i dugogodišnji saradnik na planu kamernog izvođaštva, istaknuti italijanski pijanista Gabrijele Marija Vijanelo uživaju izuzetnu afirmaciju kao solisti, oni su se očito savršeno pronašli i u ovom kamernom duu, o čemu je svedočila njihova puna posvećenost i tanana saradnja u tumačenjima odabranih kompozicija, koje su pred obojicu muzičara postavile osetljive i nimalo jednostavne izvođačke zadatke. Njihov nastup otvorilo je izvođenje poznoromatičarske Sonate u Es duru, opus 18, Riharda Štrausa, opsežne trostavačne kompozicije zasnovane na kontrastnom sučeljavanju pasaža lirske melodioznosti, ispevanih toplim i prefinjenim violinskim tonom i odseka burne dramatike i upečatljivo naglašenih reskih prepleta deonica obeju instrumenata, sve do efektne završne kulminacije dela u virtuoznim međuigrama klavirskog i violinskog zvuka. Njihovu interpretaciju su pritom odlikovali tanano poniranje u liričnost zvučnog sveta Štrausove muzike i plemenita virtuoznost, koja je delikatno sledila i isticala uzbudljivi muzički razvoj dela, od momenata potresne meditativne ekspresivnosti do burnih provala trijumfalnih bujica zvuka.

Članovi dua su potom izveli jedno od ključnih dela barokne violinske literature, čuvenu sonatu "Đavolji triler" italijanskog kompozitora i virtuoza osamnaestog veka Đuzepea Tartinija, izuzetno atraktivan komad, koji se ubraja među najzahtevnija dela ikada napisana za ovaj instrument. Tartinijeva sonata, koja je po tvrđenju njenog autora nastala nakon sna u kojem je Tartini slušao samog đavola kako svira jedan neverovatno lep i težak komad, zaista je donela veoma složene izvođačke novine, među kojima su i osobeni i zanimljivi melodijski ukrasi- trileri, koji su u ovoj kompoziciji dobili novi vrlo izazovan tehnički tretman. Bogdanović i Vijanelo predstavili su ovo delo nadahnuto i energično u punoj raskoši njegove razbokorene barokne melodioznosti, ovoga puta sa vodećom ulogom violinske deonice u prvom planu, kojoj je bila kontrapunktski suprostavljena odmereno i precizno tonski i dinamički iznijansirana deonica klavira. Nastavak koncerta Dejana Bogdanovića i Gabrijele Marije Vijanela doneo je potom povratak u muzički romantizam interpretacijom Velikog koncertantnog dua opus 128 Franca Lista, napisan u formi varijacija na temu Paganinijevog savremenika Šarla Lafonta, u kojem su obojica članova dua ponovo dobili pođednaku priliku da se izvođački iskažu, u zanosnom tumačenju koje je plenilo pažnju doteranošću i bogatom paletom prozračnog violinskog i klavirskog zvuka. U nastavku večeri usledila su upečatljiva izvođenja Elegične poeme Ežena Isaja, kao i melodijski razigranog, vrcavog Valcera-skerco Čajkovskog, kojima je okončan najavljeni program koncerta. Nakon dugih aplauza oduševljene publike i ponovljenih poziva za bis, Dejan Bogdanović i Garbijele Marija Vijanelo izveli su još melodioznu Romansu Rajnholda Gliera i kompoziciju Gitara Morica Moškovskog u bravuroznim interpretacijama koje su u velikom stilu zaokružile ovaj sjajni koncert.

B. Hložan