Ispod somborske pijace temelji konjušnica i radnji iz 19. veka
SOMBOR: Šekspirovski, mnogo buke ni oko čega, mogao bi se opisati epilog misterioznog arheološkog nalaza prilikom radova na rekonstrukciji glasovite Pijace u lancima u Somboru.
Naime, prethodno najavljeni, zajednički rad stručnjaka nadležnog Pokrajinskog zavoda za zaštitu spomenika kulture u Novom Sadu i ovdašnjeg Gradskog muzeja razvejao je, po svemu sudeći, teoriju da se u slučaju nailaska bagera na dubini od oko 1,3 metra na neobičnu opeku radi o pronalasku zidova gradske tvrđave iz turskog perioda ili čak i pre osmanlijskih osvajanja Bačke, odnosno iz 15. veka kada Sombor kao urbanu celinu osniva plemićka porodica Cobor Sent Mihalj.
U iščekivanju i zvaničnog saopštenja dve nadležne stručne institucije, članovi zajedničkog arheološkog tima su za „Dnevnik“ izneli preliminarne zaključke da se radi o nalazu koji se pouzdano može datirati na sam kraj 18. i početak 19. veka. Somborskog hroničara Milana Stepanovića, koji je prvi, sasvim opravdano i alarmirao ovdašnju javnost zbog neobičnog nalaza na gradilištu, pre svega veličina i sastav opeke, naveli su na zaključak da se možda radi o ostacima negdanje varoške tvrđave, čije se zidine i ostaci kao takvi nalaze i na crtežima i mapama grada s kraja 17 i sredine 18. veka. Međutim, gotovo je sigurno da se radi o temeljima konjušnica i zanatskih radnji kao i ostacima kanalizacionog sistema podignutih u zaleđu nekadašnjeg franjevačkog samostana, koji je izgonom ovog monaškog reda sa ovog područja pod vlašću Habzburga prešao u ruke sveštenstva somborske rimokatoličke župe Svetog Trojstva.
Prema rečima nadležnih stručnjaka Pokrajinskog zavoda za zaštitu spomenika kulture u Novom Sadu, nakon dokumentovanja nalaza, izvođačima radova na rekonstrukciji „Pijace u lancima“, somborskom „Somborelektru“ i prigrevačkom „Yimi komercu“ će, koliko danas, biti omogućen nastavak radova, s tim da će arheolozi Gradskog muzeja u saradnji sa izvođačem i investitorom, gradskim Javnim komunalnim preduzećem „Prostor“ nadgledati preostale zemljane radove, pošto postoji građevinski opravdana potreba i za daleko dubljim zahvatom u tlo na kome se neprekidno od 1820. godine nalazi centralna somborska pijaca.
M. Miljenović
