"Knjiga o Lubardi" u izdanju Srpske književne zadruge
BEOGRAD: Srpska književna zadruga predstavila je danas "Knjigu o Lubardi" u kojoj je 25 tekstova o ovom našem slavnom umetniku, a po izboru profesora Mila Lompara.
O ovom svojevrsnom zborniku u kome su i kolor fotografije najvažnijih Lubardinih slika, pored glavnog urednika SKZ Dragana Lakićevića govorio je Ješa Denegri, profesor Filozofskog fakulteta .
Lakićević je rekao da je knjiga koncipirana tako da se na jednom mestu stekne uvid u pisanje o Lubardi i da se pokaže koliko je pažnje posvećeno njegovom delu od prve izložbe u Beogradu 1933. godine pa sve do teksta Ješe Denegrija 2013 godine.
Lompar je skrenuo pažnju na činjenicu da su o slikarstvu Petra Lubarde u početku pisali naši najugledniji pisci i znalci umetnosti poput Rastka Petrovića, Todora Manojlovića, Branka Popovića, Isidore Sekulić, a kasnije Pavle Vasić, Stanislav Vinaver, Milan Kašanin, Aleksa Čelebonović, Lazar Trifunović, Miodrag B Protić, Oto Bihalji Merin, Zoran Markuš, Stojan Chelić, Mića Popović, Dragoš Kalajić, Stanislav Živković, Ljubica Miljković...
Svi koji su se bavili Lubardinim delom pristupali su mu na različite načine, ali su uvek to delo videli u vrhu srpskog slikarstva, a u izborima slika i u osvrtima na njih često su pominjali isto delo, kazao je Lompar.
Denegri, veliki znalac srpske i jugoslovenske umetnosti 20. veka skrenuo je pažnju da je Lubarda manje-više bio samouk jer nikada nije studirao na nekoj od likovnih akademija već je svoj veoma specifičan i jedinstven stil formirao boravkom u Parizu od 1932. godine gde je i izlagao.
Godine drugog svetskog rata Lubarda je proveo u zarobljeništu a od 1950. živeo je u Beogradu kao slobodni umetnik.
Bio je član Lade od 1938, a u SANU je primljen kao redovni član 1961. godine.
Među najznačajnijim delima su, kako je naglasio Denegri, slike koje su bile "uzemeljene" u srpskoj istorijskoj tradiciji.
